Geschrokken maar opgelucht weer ademhalen...

Na een misselijk makende tocht in een high speed ferry komen we aan op Ko Lanta. De eiland sfeer is zo relaxed hier.  Komende 5 dagen kunnen we ons wentelen in zon, zee, strand. Heerlijk gezond eten en elke dag weer een andere yoga les. Ik heb zo’ n vermoeden dat Ed en Bart dat laatste niet gaan doen. Heerlijk om ff samen met Yana te zijn...ik heb haar gemist 😘

Deze yogi spot is echt een waanzinnige plek! Zo fijn om hier samen met Yana en Bart te zijn. Onze huisjes zijn vlak bij elkaar. Spullen verhuizen van het het ene naar het andere huisje! Wij hadden de eerste 2 dagen geen bagage, dus likjes dagcreme, beetje muggenspul of zonnenbrand heeft Yana gelukkig wel! Heerlijk, healty, vegan food, de verschillende (inspirerende) yogalessen, de hele dag verse thee, koffie en heet lemon-ginger water en vlakbij het strand...

Hangmatten en kussentjes maken het relaxte gevoel helemaal af...!

Het wordt een week van bijkletsen, cocktails drinken, zwemmen, het eiland rondtoeren met een scooter en genieten van het eilandgevoel...het is typisch Thais en volledig ingesteld op toerisme. Alles is goed geregeld en op elke hoek kan je een massage nemen. Op 2e kerstdag doen Yana en ik dat een aantal uren, als cadeautje voor mijn verjaardag. Wat een luxe!

Maar dan: de dag ervoor had ik ze ook al gespot, 2 prachtige waterbuffels. Een loslopend vrouwtje en een grote stier. Het beest zit vast aan een lang stevig touw, en staat in het water. Ik kan dus mooi dichtbij komen.

De stier draait zich om en sjokt heel langzaam en nieuwsgierig op me af. Dat was tenminste mijn interpretatie. Ik hou voldoende afstand, het touw maakt dat ie toch niet verder kan. Althans dat dacht ik...

Opeens zie ik dat ie z’n kop naar beneden doet en in de aanval gaat, hij stuift op me af. Ik gil, begin te rennen en val. Oh, mijn god! Rennen...schreeuwt Ed. Hij zit vast” gil ik...”hij kan nog bij je komen” schreeuwt Ed terug.

En inderdaad, de reikwijdte van het touw maakte dat de plek waar ik lig, binnen zijn gebied is! 

Ik ren letterlijk voor mijn leven, blijkt achteraf. Waterbuffels smijten hun prooi doorlopend in de lucht, net zolang tot ze dood zijn...we zijn erg geschrokken, maar kunnen weer opgelucht ademhalen!