Rennen en de Chinezen komen...

Run baby run...

1 dag voor vertrek heeft London Heatrow een computerstoring en leggen zij alle vluchten plat. Don't come to Heatrow! Terminal 5 is een gekkenhuis. Eh...wij vliegen morgen vanaf Heatrow en vertrekken vanuit Terminal 5...of misschien toch niet? Ondanks dat de storing deels verholpen is blijft het spannend! Er zijn 90 vluchten vertrokken, maar ook 36 gecanceld vandaag. 

Eenmaal in Londen na een ook nog vertraagde vlucht, hebben we gerend  alsof ons leven ervan hing...mensen voorzichtig opzij gestampt, via priority lane geroepen dat we een connection flight hadden Security werkte mee!

Bij aankomst gate werden we gefeliciteerd door de crew  

Na een lange maar prima reis ontdekken we Kuala Lumpur per taxi en een soort trein express. Het stortregent, maar na een paar uur is het weer droog. Heerlijk door Chinatown gewandeld, alsof je door AliExpress loop, maar dan echt. Genoten van een duo voetreflex massage. Apart op zo'n markt voor zo weinig geld. 8 euro voor 40 minuten.

Op zoek naar de Durian vrucht: verboden in hotels dus dat vraagt om nader onderzoek. We ontdekken het al snel. Durian fruit stinkt verschrikkelijk en de lucht blijft uren hangen...hij is erg gezond en alleen te koop in Zuid Oost Azië.

Durian wordt veel verkocht in kleine kraampjes op straat. Het openmaken van de vrucht kun je het beste aan ervaringsdeskundigen over laten: dat is namelijk best een klus. 

De reis naar Perhentian eilanden aan de andere kant van West Maleisië doen we per metro, dan de trein, vervolgens een binnenlandse vlucht, daarna een misselijkmakend taxibusje en uiteindelijk komen we met een speedboot op het Bounty eiland aan. Wat een volksverplaatsing op die stations. Metro's vol met duizenden Aziaten die zich allemaal rustig en geruisloos in keurige rijtjes stilzwijgend verplaatsen. Op de boot zijn ze minder rustig overigens. Overal zitten hier Chinezen. De politieke 1 kind regel is duidelijk niet meer aan de orde. Ze hebben er allemaal een stuk of 8. Luid Chinees rebbelen, mondkapjes, complete zwemsuits, sommige volwassen zelfs met zwembandjes erover heen. Het is geen gezicht, maar wel vermakelijk. Ik mag van Ed niet meer over Chinezen praten, dus dan schrijf ik het maar op...

Eten is voor Ed hier geen probleem (nooit geweest ook) 

Voor mij is het 3x daags een zoektocht naar gezonde, maar vooral no spicy food. Ik vind dat zo vies...ik gruwel van de lucht alleen al. Maar....inmiddels al een aantal dagen verder, ik leef nog, eet gezond en heb zelfs muesli en havermout en sojamelk ontdekt. Het is overigens niet alleen maar paradijs, om de achterblijvers gerust te stellen: bijna elke avond regent het en het hier stikt van de muggen (en Chinezen)

X Ed