Chiang Mai en de Mae Hong Son loop...!

Sawadee Ka...!

Wat een verschil! We zijn in Noord Thailand. Wij houden van stilte, rust, natuur en spiritualiteit, en het is hier allemaal. De drukte en het toerisme ontlopen is hier heel gemakkelijk. Niet naar de drukte van de Doi Suthep tempel (als enige rijden wij er voorbij) maar stoppen gewoon bij een willekeurige andere tempel. 

We genieten en maken 100 foto’s in het 3D art in Paradise museum, zijn naar het ladyboy’s cabaret geweest. Hilarische, heerlijke avond. Bijna niet te geloven dat dit toch echt allemaal mannen zijn. 

We slapen in Joy’s house, een stuk buiten Chiang Mai. Een amazing, cosy, warm and spiritual stay! Je voelt het boeddhisme hier overal. Zij hebben ook een children foundation opgezet. Er wonen 24 kinderen uit gebroken gezinnen, gezinnen waar gewoon teveel kinderen zijn, ouders die in de gevangenis zitten enz. De kinderen mogen daar blijven tot ze op zichzelf kunnen wonen, dus niet zoals bij ons, met 18 aan hun lot worden overgelaten. De kinderen treden ‘s avonds op en komen allemaal even knuffelen. Na 3 dagen moeten we helaas gaan. 

Het links rijden gaat erg goed. Stuur rechts, maar dat hadden we in Maleisië ook. Zolang je maar weet dat je er in Thailand alles aan moet doen om een ongeluk te voorkomen. Dus... als het stoplicht rood is, kijk je eerst of er iemand vlak achter je rijdt. Zo ja, rij je door rood. Stop je en knalt hij bovenop je, is het jou fout. So simpel is that. We rijden hier overal relaxed, ook in het donker, ook door Chiang Mai. 

De hurkplee’s zijn hier hoog. Soms wel 25 cm. Ik verhef het tot uitdaging om er niet bovenop te hoeven klimmen. Je moet dan wel heel diep hurken en zorgen dat je broek niet op de (meestal natte) grond hangt. 

Een Belgisch stel vraagt ons een foto van ze te maken, ik draai dan altijd de camera om, maak een foto van onszelf en lopen we grinnikend, snel door. Hele Chinese familie’s hebben we zo “geholpen” 

We moeten erg lachen als Ed deze zelfde Belg weer tegenkomt als deze net van de wc terugkomt. De arme man zijn keutel is niet erin, maar maar achter de wc beland! Die moet nog ff oefenen...;)

De rit van Chiang Mai naar Mae Chaem is prachtig. 1000 bochten en hier en daar een blik op de rijstvelden. Die zijn echter niet allemaal groen, zoals Google ons doet geloven. Alles is dor en zwartgeblakerd. We zoeken het op: Elk jaar in de maanden februari en maart wordt de regio in en rond Noord-Thailand geteisterd door een seizoen dat zijn gelijke niet kent. Het twee maanden durende smokey season heeft een grote impact op de natuur en de bevolking. De luchtkwaliteit is in die periode te vergelijken met een stevige smog-dag in de Chinese miljoenenstad Beijng. We zitten midden in het Smokey season ;(

Maar...na een crash overnachting in een hut op palen met harde bedden (18 euro per nacht) staan we vroeg op en besluiten de beroemde Mae Hong Son loop te gaan rijden. 1895 bochten. Wat een tocht. Ons eerste deel gaat van Mae Chaem naar Mae Hong Son. Onderweg komen we de meest prachtige dorpen tegen, geen enkele toerist, eten we de lekkerste noedelsoep, zien we monniken een trail lopen, zijn er toch groene rijstvelden, staan er buffels op de weg en drinken we koffie bij een bergstam. Ik krijg de koffie in een zelfgemaakt bamboe-bekertje. Er staat een leeg bamboehutje waar ik even op de rand ga zitten. Ja, zegt Ed “je zit dus nu in iemand zijn slaapkamer” Dat was dus ook echt zo 😂😂😂

Dan komen we uiteindelijk aan in Sang Tong Huts. De sfeer voelde goed bij het boeken, ik probeer steeds de drukte te vermijden en zoek plekjes buiten de stad. Deze was maar 26 euro per nacht, slapen in hutjes, dus we hadden er eigenlijk niet heel veel van verwacht. Niets was minder waar. Weer dat prachtige, serene gevoel, slapen in grote bamboe hutten op palen, midden in het bos. Schitterend! Zo jammer dat we morgen alweer door moeten...zou hier dagen kunnen blijven!